26-02-2008
Het voordeel van een motivatiedip
AMSTERDAM – Halverwege de Olympiade dat zilver moet worden omgesmeed naar goud verzonk Gijs Vermeulen in een motivatiedip. Hij deed vier maanden niks aan roeien en leek verloren voor de Nederlandse topsport en de olympische ploeg voor Peking. Nu het roei-jaar van de waarheid op punt van beginnen staat, zegt hij: ‘Die motivatiedip was het beste dat mij kon overkomen.’ Peking, zaterdag 16 augustus 2008, zes uur ’s avonds lokale tijd. Datum en tijd zitten in zijn hoofd gebeiteld. Dat is het exacte tijdstip van de finale voor de Nederlandse vier-zonder-stuurman, die de afgelopen drie seizoenen uitgroeide tot het nationale roei-instituut Holland Vier. Volstrekt ondenkbaar is het dat Geert Cirkel, Matthijs Vellenga, Jan-Willem Gabriels en Gijs Vermeulen de eindstrijd met zes ploegen niet zullen halen. Het viertal van coach Mark Emke is eenvoudig wereldtop getuige drie medailles bij de drie WK’s tussen 2005 en 2007: éénmaal zilver, tweemaal brons en in 2007 bovendien goud in de trilogie om de wereldbeker 2007. Zaterdag 16-08-08, 18 uur slaat het uur U van de Holland Vier. Goud moet het worden, maar de concurrentie is moordend. Nieuw-Zeeland, Groot-Brittannië, Duitsland, Australië, Italië zijn de landen waarvan de afgelopen jaren is gewonnen, maar ook verloren. Een van de drie medailles winnen zal in Peking al heel wat zijn. ,,Het is moeilijk”, erkent Vermeulen, ,,maar als het gemakkelijk was, zou iedereen zich afvragen of het wel serieus is.” Gijs Vermeulen is de slag van de Holland Vier. De dirigent die de maat geeft aan de ploeg, die precies weet wat hij doet, inzicht heeft en geen twijfels kent, op wie alle leden van de ploeg blindelings vertrouwen. De 26-jarige in Amsterdam geboren en in Oegstgeest opgegroeide roeier is een van de beste slagroeiers van deze tijd ter wereld. In 2005 bewoog de sportdirectie van Oxford University hemel en aarde om hem over te halen voor True Blue in de klassieke Boatrace tegen Cambridge. Gijs Vermeulen kan een ploeg voorslaan, natuurtalent voor het roeien als hij is. Zelf schuift hij zijn bijzondere kwaliteit door naar Jan Klerks, bondscoach sinds jaar en dag die hem bij de Leidse roeivereniging Die Leythe ontdekte en stuurde. ,,Klerks heeft mij opgeleid om als slag te roeien. Hij moet het idee hebben gehad dat ik dat kon, ander zou hij – met zijn enorme ervaring – dat niet hebben gedaan.” Roeien kon Gijs Vermeulen zonder enige oefening vooraf. Hij stapte in een ranke skiff en voer een eind weg zonder om te slaan, wat bij de meeste ongeoefende mensen binnen één minuut meestal gebeurt. ,,Ik was zeiler”, vertelt hij, ,,in had veel gevaren in kleine zeilboten, misschien dat ik daardoor gemakkelijk balans hield in de skiff. In mijn twaalf jaar als roeier ben ik misschien twee of drie keer omgeslagen.” Hij zou misschien eerder topsporter in het wedstrijdzeilen zijn geworden, ware het niet dat zijn ouders dat niet wensten te faciliteren. ,,Zij vonden dat ze zoiets niet konden maken ten opzichte van mijn broer en mijn zus. Het hele land door, dan Europa en vervolgens de hele wereld over. Dat is niet niks. Ik wilde toch bezig blijven met boten en water. Mijn vader had geroeid en zo kwam ik bij roeien.” Vermeulen haalde vlot een behoorlijk niveau. Hij roeide naar de vierde plaats in het WK junioren skiff maar hij was in die tijd zo broos dat hij geen zes trainingen per week aankon. In het toproeien is twaalf keer per week gewoon. Hij ontwikkelde zich echter snel, zeker na zijn overstap het Amsterdamse Nereus. ,,De beste en leukste vereniging van Nederland. Als junior kun je snel doorstoten, omdat daar de juiste mensen zijn en ook goede ploegen.” Na zijn debuut bij de WK in 2002 in de dubbelvier (11de) werkte hij zich binnen twee jaar in de Nederlandse Acht die in Athene 2004 de zilveren medaille zou winnen. ,,Twijfels dat ik niet in de boot zou zitten, kende ik nooit. Ik vond dat ik er in hoorde. Het was anders wel fantastisch want toen ik pas roeide, hing ik een poster op van de gouden Holland Acht. Ik had totaal geen vermoeden dat ik ooit zelf aan de Olympische Spelen zou deelnemen.” De Holland Vier heeft overeenkomsten met de gouden Holland Acht. Het is een vriendenploeg met eigenwijze inzichten. Zo eisten zij de volledige aandacht op van Mark Emke. Hun coach moest de selectie voor de nieuwe Holland Acht loslaten en aan Jan Klerks overdragen. Bovendien wensten zij bij elkaar te blijven als Holland Vier en geen open selectie toe te laten. Een bewuste keuze. ,,Wij wilden geen selecties die, als de keuze al vaststaat, vaak schijnvertoningen zijn. Waar geselecteerd wordt, is altijd wat aan de hand. Het was onze voorkeur maar Emke heeft de beslissing genomen. Als hij had gemeend toch poppetjes te moeten wisselen om de ploeg sneller te maken, zou hij dat wel hebben gedaan. Ik geef toe dat het wel een machtsmiddel was dat wij als vier voor elkaar kozen.” Het ‘Bosbaan Pact’ is gesloten na de terugkeer van Gijs Vermeulen bij zijn drie maten van 2005 en 2006 bij veel medailles. Het jaar na Athene kwam de H4 min of meer toevallig tot stand. ,,Vellenga roeide in een twee met Cirkel. Ik vormde een twee met Gabriëls. We kwamen bij elkaar in de Vier en dat ging gelijk heel hard. Het werd een jaartje voor de lol. In 2006 was ik nog bezig met mijn studie en dacht ik: nog maar een jaartje. Toen begon Peking al een beetje te leven.’ Vermeulen ging eind 2006 stage lopen en deed niets meer aan zijn roeicarrière. ,,Ik had er totaal geen zin meer in, zocht naar iets anders. Een motivatiedip van jewelste. Hoe langer die periode duurde, merkte ik dat ik nog niet klaar was met roeien. Eigenlijk was roeien het mooiste dat ik kon doen. Kennelijk had ik zo’n punt nodig om mij dat te realiseren. Die vier maanden waren goed, ik vond roeien weer leuk, kon ervan genieten en was vrij. Fysiek was ik tot niks meer in staat. Als er toen was geselecteerd had ik het nooit gered. Maar na zes weken kwam ik weer mee. De ploeg heeft mij nooit onder druk gezet in die tijd. Daar ben de mannen dankbaar voor.” Het jaar 2007 was top met de verovering van de wereldbeker in Luzern als hoogtepunt. Voor de Olympische Spelen zijn de inspanningen enorm opgeschroefd met het ene na het andere trainingskamp. Het vlaggenschip van Oranje ontbreekt het aan niets. Titelkansen zullen zich aftekenen tijdens drie regatta’s om de World Cup, als het goed is boezemt de Holland Vier dan schrik in. ,,Wedstrijden”, zegt Gijs Vermeulen, ,,leveren de meeste info op. Laat de concurrentie maar toekijken. Voor die ene finale maakt dat niets uit.” Geschreven voor AD Sportwereld |