09-04-2010
 Nederlaag Oxford schok Hamburger
LONDEN - De achtcilinder machine slurpte onderweg te veel energie. Vóór de eindstreep was de tank leeg. In tegenstelling tot vorig jaar raasde roeier Sjoerd Hamburger niet als in een Ferrari over de Theems. De Oxford Acht verloor de 156ste Boatrace. Cambridge sprintte tijdens de laatste halve mijl van de vier en een kwart (6779 meter) naar de 80ste triomf in de 181 jaar oude universiteitenrace. Sjoerd Hamburger baalde. De nederlaag kwam als een schok. De 27-jarige Fries was dit jaar niet alleen bemanningslid van de Acht maar ook President van de Oxford University Boat Club. Captain en regelneef van alle roeiers, medeverantwoordelijke voor een goed verloop van de jaarlijkse roeirace. Verliezen behoorde weliswaar tot de theoretische mogelijkheden, maar daar was geen denken aan. “Dat wil je niet. Winnen, dat is wat telt.” Vorig jaar roeide hij in de zwaarste ploeg ooit naar een glorieuze overwinning. Hamburgers ploeg verpletterde Cambridge met vier bootlengten, uitgedrukt in twaalf seconden. ,,Toen waren we sterk maar ging het roeien tot vlak voor de Boatrace matig. Dit jaar zat ik in het beste team waarin ik ooit heb geroeid”, aldus de oud-skiffeur. Een half jaar lang liep alles onder verantwoordelijkheid van Sjoerd Hamburger op rolletjes bij het favoriete Oxford. Niets zat tegen, helemaal niets. Selectie, gezondheid, materiaal, coaching, alles dik in orde. In tegenstelling tot Cambridge. Bij de tegenstander had kort voor de race nog een wissel plaats. Hamburger won zelfs de toss met de sovereign, het muntje uit het oprichtingsjaar 1829. Hij mocht daardoor zelf de gunstige vaarzijde (Surrey) kiezen. De 76ste overwinning leek daarmee goeddeels in de knip. Oxford ging na het startsein ook weg voor een formalistische triomftocht. Halverwege lag de ploeg met Hamburger soeverein in het middenschip een lengte voor. ,,Toen hadden we het moeten afmaken”, sprak hij na afloop. “Dat hebben om een of andere reden we niet gedaan.” Drie zaken werkten in het nadeel van de leidende ploeg. Ten eerste bleef Cambridge aanhaken, wilde absoluut niet lossen. Er kwam nooit licht tussen de twee boten. Ten tweede was de Amerikaanse stuurman Adam Barhamand niet al te gelukkig bij de keuze van de ideale lijn in de stroom van de rivier. Ten derde, en dat was wellicht het belangrijkste, bleef het voorspelde barre weer uit. Van windstoten, hagel, regen en onweer die Londen ’s nachts hadden geteisterd, was geen sprake. Het wateroppervlak was zo goed als vlak. Cambridge met de soepeler techniek, puurde er maximaal voordeel uit. Langzaam werd het verschil kleiner, haal voor haal. Vlak voor Barnes Bridge, met minder dan duizend meter te gaan, nam Cambridge de leiding over. Oxford bleef het antwoord schuldig, had niet meer de fut om te duelleren in een lange eindsprint. Hamburger: ,,De eerste helft van de race hebben we te veel gegeven. Tegen het einde was het op. Dit is een van de pijnlijkste nederlagen die ik ooit heb geleden. Een enorme teleurstelling. Zes maanden hebben voor deze ene wedstrijd keihard gewerkt. Wat een contract met vorig jaar!” Sjoerd Hamburger kreeg een hand van Sir Steve Redgrave, roeier van de eeuw die bij vijf Olympische Spelen vijf keer goud won. De Nederlander had liever de trofee van hem aangenomen. Hamburger schreef wel geschiedenis door als eerste Nederlander twee keer de klassieke Boatrace te roeien. Alleen Gerritjan Eggenkamp ging hem voor: één keer, in 2002. Hamburger komt terug naar Nederland en zal hij zich met de Nederlandse roei-equipe voorbereiden op een terugkeer naar Londen, voor de Olympische Spelen 2012. Geschreven voor AD Sportwereld |
 |
 |
|
Nieuws |
