08-04-2010
 Wienese: Ivanov was mijn voorbeeld
Lezers van het Varsity Magazine kregen exclusief de eerste rechten ter lezing van het boek ‘Winden van Olympische Meren’. Het betreft de biografie van Vjatseslav Ivanov, de olympische kampioen skiff van 1956, 1960 en 1964. De tekst bestond alleen in het Russisch, maar is nu verschenen in het Nederlands in een vertaling van Jos ten Berg. Jos ten Berg is een oom van Johan ten Berg die het boek ontdekte toen een vriend hem attendeerde op de legendarische roeier. Het bleek nooit te zijn vertaald. Ten Berg was er wel nieuwsgierig naar. “Ik wilde het lezen”, zegt hij, “ik kon er Russisch voor gaan leren of het laten vertalen.” Dit laatste is gebeurd, en wie het wil kan kennis nemen van het leven van Vjatseslav Ivanov. Over hoe roeiwedstrijden in zijn tijd werden bekokstoofd, en veel meer. ,,Spannend en interessant”, aldus Johan ten Berg, ,,een pareltje.” Veel lezers van het Varsity Magazine roeiden zelf in de jaren ’50 en ’60, de gouden tijd van Ivanov. Het idee ontstond om het boek daarom als exclusief cadeautje mee te sturen met de editie van april 2010. Voormalig toproeier en Slavist Jaap Krijtenburg (Holland Acht) legde via de Russische roeibond het contact met Ivanov. Jaap was van harte welkom in Moskou om een interview af te nemen en over het verzoek om het boekje te mogen uitgeven zou hij nadenken. Een half uur later ging de telefoon: of Ivanov niet 46 jaar na zijn Europese titel op de Bosbaan weer naar Amsterdam mocht komen. Met de trein. Ivanov bracht in februari enkele dagen door in Amsterdam. Hij bezocht de Bosbaan en zat aan bij een diner met een aantal Nederlandse tegenstanders uit zijn gloriejaren, onder wie Rob van Mesdag, Rob Groen, skiffeurs met wereld- en olympische titels als Frans Göbel, Nico Rienks en Ronald Florijn alsmede Jan Wienese, Ivanov’s opvolger als olympisch skiffkampioen die financieel bijsprong in de kosten. Jaap Krijtenburg was tolk alsmede steun en toeverlaat. De 71-jarige Ivanov bleek nog steeds weinig over de grens te spreken. Tussen zijn rooksessies door vertelde hij: “Een keer winnen is toeval.” Een verwijzing naar zijn olympische opvolger Jan Wienese die zou hebben geprofiteerd van zijn afwezigheid in Mexico 1968 door blessure. Ivanov was toen inderdaad geblesseerd, nam ook niet deel. Maar een jaar eerder bij de pre-Olympics was hij door de Nederlander wel degelijk op waarde geklopt. Dat wist Ivanov zich niet meer te herinneren. “Typisch trekje uit het communistische tijdperk”, vond Wienese. “Het communisme straalde van hem af. Dat systeem is er niet meer, maar hij was en is nog steeds een vertegenwoordiger van dat systeem. Ik vond dat opvallend. Als roeier was hij zijn tijd ver vooruit, maar politiek is hij naďef gebleven.” Jan Wienese overhandigde Ivanov zijn eigen biografie en praatte over vroeger. Wienese: “Hij vertelde dat de pre-Olympics een week voor de echte Spelen waren gehouden en dat hij die had gewonnen. Maar het was een jaar. Dat vergeten is een trekje dat wel meer sporters hebben. In Mexico roeide een andere Rus in de skiff. Over één keer winnen is toeval, daar heeft hij gelijk in vanuit zijn standpunt. Als je twee keer wint, ben je de beste van allemaal en drie keer helemaal. Maar je kon ook zeggen dat zijn derde keer toeval was, want in Tokio had je boeiverschillen. Ivanov had de beste boei en de Duitse kanshebber Achim Hill de slechtste. Ik koester wel veel bewondering voor Ivanov, een katachtige roeier in een stabiele boot. Hij was mijn voorbeeld als skiffeur en als sportman. Ik vond het ook bijzonder aardig van hem dat hij voor een etentje helemaal uit Moskou naar Amsterdam is komen reizen.” Geschreven voor KNRB Bondsblad ROEIEN |
 |
 |
|
Nieuws |
