01-01-2009
 Geheim achter roeigoud
Achter het magistrale olympisch goud in Peking van de roeisters Kirsten van der Kolk & Marit van Eupen gaat een verhaal schuil, met een geheim. Van Eupen roeide met een hernia in de rug. De gouden medaille werd het pareltje op haar kroon van talloze successen. In een terugblik zegt zij: ,,Ook zonder de meerwaarde van die medaille zou het een fantastisch jaar zijn geweest.” Een opmerkelijke uitspraak omdat zij met Van der Kolk geen hartsvriendin was in de jaren dat zij toewerkten naar de Olympische Spelen van Sydney (6de) en Athene (brons). Daarna stopte Van der Kolk voor het gezinsleven en joeg Van Eupen met optimaal succes solo op drie wereldtitels. De naderende Spelen Peking zorgden voor kriebelende ambities bij Van der Kolk. Ze probeerden het bij de NK 2007 weer een keer samen in de boot, wat redelijk ging. Na heel lang nadenken volgde een zwaar gesprek tussen Marit van Eupen, haar partner Josy Verdonkschot die de coach moest zijn, en Kirsten van der Kolk. ,,Als we het doen, doen we het echt goed. Wat? Waarom? Wat zijn de kansen? Welke offers moeten we brengen? Ieder kon dat alleen voor zichzelf uitmaken. Josy zag een kans en koesterde warme gevoelens voor de totale ploeg. De harde afspraak was dat ieder het uiteindelijke doel voor ogen moest houden, wat er ook zou gebeuren. We zouden vaak en lang weg zijn voor trainingskampen. Kirsten stond voor de zwaarste opgave. Zij had conditionele achterstand, haar vader was ziek en zou niet lang meer leven en had een jong kindje thuis. Toch heeft zij dat uiterst moeilijke traject met alle hick-ups volbracht.” Op weg naar Peking gebeurde enorm veel. Talloze tegenslagen kregen zij te verwerken in hun vaart naar het goud. Verdonkschot vertelt: ,,Tot het moment dat ik hen op het water uitzette voor de finale, bestond de vrees dat het mis kon gaan. Dat zou kunnen gebeuren, wat de ploeg eerder bij de World Cup in München overkwam.” In Beieren eindigde de Nederlandse dubbeltwee lichtgewicht als vierde. Geen podium. Er stond zware tegenwind. Het Nederlandse duo met de benen in gouden schoenen, moest zwaar afzien. Beiden waren na afloop total loss, lieten nochtans niets merken. Zo hadden zij immers besloten voor hun missie naar Peking, alles bleef gericht op het einddoel.” Hun ellende begon al kort na de jaarwisseling tijdens een lang trainingskamp in Spanje. Kirsten van der Kolk kwam fietsend in de bergen bij 70 km/u ten val tijdens een afdaling met een zware hersenschudding tot gevolg alsmede een gekwetste nek die haar tot ver na Peking zou hinderen. Marit van Eupen kreeg de eerste week van februari in Granada tijdens het roeien zo’n ernstige rugklachten dat zij naar Nederland terugvloog voor manuele therapie. Daarna leek het beter te gaan, hoewel niet pijnvrij. In mei te München waren de klachten zo vervelend dat zij niet eens goed in de auto kon zitten om bij de regattabaan te komen en liggend moest worden vervoerd. Tijdens een rustige training op de Bosbaan schoot bij Van Eupen iets in de rug, waardoor zij een week niet kon staan of lopen. Tot aan de belangrijke World Cup in Luzern roeide zij totaal niet. Verdonkschot: ,,Wij deden alternatieve trainingen.” Van Eupen: ,,Op fysiek vlak kenden we tegenslagen, maar we hadden ook punten die goed gingen, zoals met de afstelling de boot laten lopen, zodat we toch tegen het maximale konden scoren. Trainen met en tegen de Belgische olympische roeiers was een zegen waar we ook enorm profijt van gehad.” In Luzern behaalde de dubbeltwee zilver. Daarmee was de kandidatuur voor het olympisch kwalificatietoernooi definitief gesteld. Direct na terugkeer in Nederland wees een MRI-scan uit dat Van Eupen wellicht aan een hernia leed. De medische uitslag had het traject naar Peking kunnen doen ploffen. Niet bij Van Eupen: ,,Mijn klachten waren pittig, maar onze pragmatische aanpak heeft geholpen. Na de scan zijn we het gerichter gaan aanpakken, afbakenen tot hoever je kunt gaan, slim inzetten van de energie. Het had kunnen misgaan, maar met de risico’s in de hand, kon ik het ook loslaten. Publiciteit daarover vonden wij niet nodig.” De ploeg zocht naar positieve richtingen met alternatieve voorbereiding op het OKT in Poznan waar het ticket naar Peking moest worden opgehaald. Verdonkschot: ,,De afspraak was dat ieder voor zichzelf zou zorgen. Geen van beiden zou zich met de ander bemoeien en vragen stellen over de blessures, wat mentaal belastend zou zijn.” Zonder de beste teams ter wereld op het Malta Meer in Poznan, want die waren al geplaatst voor Peking, wonnen Van der Kolk & Van Eupen het OKT. De World Cupfinale lieten zij schieten, tot veler verrassing. In Nederland toonde een tweede MRI-scan de hernia aan. Marit van Eupen kreeg een injectie met corticosteroïden om de 55 dagen voorbereiding naar de Spelen te kunnen doorstaan. Verdonkschot: ,,De injectie heeft niet geweldig geholpen. We konden niets anders doen dan verstandig te trainen. Wat bleef was het gevoel dat het zo wel kon. Ik had een grenzeloos vertrouwen in Marit dat als zij zou zeggen: het gaat, dat het dan ook zou gaan.” Het trio heeft voor zijn team nog een hoop kunstgrepen moeten uithalen. ,,De vlucht naar Azië was killing. Het laatste trainingskamp was in Korea. De weg naar de roeibaan was verschrikkelijk hobbelig. Wij hebben toen de boot ergens anders gelegd zodat we erheen konden lopen. In Peking zijn we maar één keer in de bus gaan zitten om zo min mogelijk te belasten.” Uiteindelijk mocht het een wonder heten dat de twee de gouden medaille wist te winnen. Verdonkschot heeft wel een verklaring: ,,Het kenmerk van de ultieme topper. Hoe groter de topper is, des te kleiner is de kans op een mislukking als het er om gaat. Een echte topper weet ook uit een precaire situatie altijd het maximale te halen.” N.B. Marit van Eupen (39), ook drievoudig wereldkampioen skiff lichtgewicht, herstelt sinds Peking van de hernia in de rug. Zij is weer in training gegaan als roeister. Of zij haar roeicarrière nog een vervolg geeft, hangt eventueel af of zij blessurevrij kan sporten. Haar partner Josy Verdonkschot blijft actief als haar coach. Hij is ook in gesprek over een aanbieding van de KNRB. Geschreven voor AD Sportwereld |
 |
 |
|
Nieuws |
