13-10-2008
 Man van de tranen en de teug
Hij was de golfer met de sigaar. Hij werd de man van de tranen en de teug. Terug naar 2006, Ryder Cup op The K Club in Ierland. Darren Clarke is nog in rouw van zijn aan borstkanker overleden vrouw Heather als hij aanzet voor de biënnale golfstrijd van Europa tegen Amerika. De dan 38-jarige Ulsterman wint alle drie zijn partijen en huilt dikke tranen. Bij de viering van de overwinning drinkt hij – weer voor het oog van de wereld - een pint Guinness stoutbier (0,6 liter) in één teug leeg. Die natte Ryder Cup in 2006, in zijn eigen Ierland, trad Darren Clarke in zijn eigen legende. Hij schreef geen geschiedenis, neen, hij schreef een sprookje in de werkelijkheid. Een sprookje waar hij de rest van zijn golfleven veel aan heeft. Hij kan als speler nog zo ver terugvallen, om invitaties voor toernooien zal hij nooit verlegen zitten. Met uitzondering van de Majors (4) en de World Golf Championships (3) kan hij overal terecht. Zijn manager hoeft maar te kicken, en er komt nog een startgeld bij ook. Louter en alleen door de Ryder Cup 2006. Tussen zijn profdebuut in 1991 en 2004 was Clarke een gereputeerde zwaargewicht op de Europese Tour. Man van uitschieters, maar niet meer dan dat. Zijn eerste zege boekte hij in het Alfred Dunhill Belgische Open te Knokke-Le Zoute in 1993. Hij versloeg niemand minder dan Tiger Woods in de finale van het Accenture World Matchplay. Negen keer eindigde hij op de Europese Order of Merit in de top-10, waarbij drie keer als tweede en eenmaal als derde. Hij reisde de wereld rond en won bovendien toernooien in Zuid-Afrika en Japan. Hij groeide uit tot een vaste waarde in het Ryder Cupteam van Europa dat steeds vaker de Amerikanen wist te bedwingen. In 2005 openbaarde zich de gevreesde ziekte bij zijn echtgenote Heather, moeder van zijn twee zonen Tyrone en Conor. Clarke zette zijn golf op het tweede plan, hij bleef vaker thuis dan hij speelde en zegde ook toernooien af wanneer zijn vrouw inzinkingen doormaakte of zware medische behandelingen moest ondergaan. Overwinningen bleven uit, grote prestaties werden minder en minder. Clarke zakte diep op de wereldranglijsten en kwam de Majors niet meer binnen. Captain Ian Woosnam nam een groot risico door hem voor de Ryder Cup in 2006 een wildcard toe te kennen. Heather Clarke had pas enkele weken eerder haar strijd tegen borstkanker verloren en bekocht met de dood. De vooraf zwaar bekritiseerde beslissing van captain Woosnam en de acceptatie door Clarke zelf draaide uit op een megasucces alsmede een gouden hoofdstuk in de historie van de Ryder Cup. Na het feest op The K Club hield Clarke zijn golfcarrière voor onbepaalde tijd bewust op een laag pitje. Zijn beide zonen kregen vooralsnog de prioriteit. In hun vakanties ging hij met hen vissen op forellen en zalmen in de heldere Ierse wateren. Voor zijn Darren Clarke Foundation zamelde hij geld in ter bekostiging van de ondersteuning van jong golftalent van Ierland en bovenal als injectie voor de stichting voor borstkanker research. Op de Europese Tour speelde hij in 2007 nog geen twintig toernooien en behaalde, voor zijn doen, bescheiden klasseringen waarmee hij als 138ste op de seizoensranglijst uitkwam. Voor dit lopende seizoen bracht hij zijn leven weer op orde. Britse media maakten gewag van een nieuwe relatie van de golfer die weer meer prestatiegericht kon gaan spelen. Robert-Jan Derksen heeft het geweten. De beste Nederlandse speler verloor de titel in het BMW Asian Open aan de wederopgestane Ier. Op de laatste hole van de Tomson Shanghai Pudong GC maakte Clarke een putt van dertien meter voor de overwinning met één slag voorsprong op de Nederlander. Derksen had hem op de laatste vier holes ingehaald wachtte af wat er op de laatste green zou gebeuren. ‘Die putt kon er in en dan was hij winnaar’, zei Derksen, ‘als hij miste gingen we naar een play-off en het kon ook een 3-putt worden, en dan was ik de kampioen. Darren maakte de lange putt. Het was blijkbaar zijn dag.’ Met andere woorden: Oranjes vaandeldrager was de sigaar. Darren Clarke vond dat hij op zijn dag eerder in positie van de winnaar was. ‘Vier holes voor het einde stond ik twee slagen voor en zou ik controle over de wedstrijd moeten hebben. Maar bij die comfortabele stand begon ik ineens aan Heather en aan mijn jongens te denken. Ik verloor de concentratie op de bal en maakte fouten, waardoor ik de deur openzette voor anderen. Gelukkig vond ik op de laatste hole de concentratie terug en maakte ik de winnende putt. Dat die bal viel was geen toeval. Ik heb om terug te komen aan de top dagen gemaakt van tien, elf uur op de puttinggreen. Dag in dag uit. Die arbeid betaalde zich uit met die winnende putt.’ In het BMW Asian Open dronk Darren Clarke een glas champagne en stak hij de brand in een knots van een havana. Tevreden. Terug aan de top. Op weg naar de top-50 van de wereld om straks weer mee te dingen in The Masters en de andere Majors om de strijd aan te binden tegen zijn grote vriend Tiger Woods. Hij heeft de tijd, want ’s werelds nummer 1 is er ook even uit na zijn knieoperatie. ‘Kan ik intussen zien hoe de door mij ontworpen golfbaan Pinnacle Point, mijn derde, naar zijn voltooiing gaat. En een visje vangen met mijn boys.’ Geschreven voor In1 Golf& Lifestyle |
 |
 |
|
Nieuws |
