Nieuws


24-12-2007

Het beste golfjaar ooit

Het jaar 2007 was het beste ooit van het Nederlandse golf. Een overwinning op het hoogste Europese niveau ontbrak maar net. Omdat de jeugd aanstormt en de prestaties in de breedte sterk waren, overtreft 2007 de jaren met wel een triomf: 2000 Rolf Muntz (Qatar), 2003 Robert-Jan Derksen (Dubai) plus Maarten Lafeber (Dutch Open) en 2005 opnieuw Derksen (Madeira). De 21-jarige neoprof Joost Luiten sloeg namelijk de birdies letterlijk uit de lucht.

Robert-Jan Derksen (foto) haalde 25 cuts en verdiende met de 2de plaats in het Russische Open en de 3de positie in het Mallorca Masters plus nog zes top-20-klasseringen € 809.313. Meer dan hij ooit in een seizoen deed. De naar Blaricum verhuisde Gelderlander rook meermaals aan zijn derde zege. Hij werd er vanaf gehouden door de ontketende Zweed Per-Ulrik Johansson in Moskou en een buikloop op Spanjes zonnigste eiland in de Middellandse Zee.

Vóór hij zijn allerbeste prestaties leverde, kende Derksen zijn hoogtepunt van het jaar al. Hij speelde namelijk een officiële ronde met Tiger Woods, wat lang niet voor iedere golfer is weggelegd. De onbetwiste nummer 1 van de wereld sloeg zich de eerste helft van de Desert Classic naar het niveau van de Nederlander, net als hij een oud-kampioen in Dubai. Dit maakte dat zij in de derde ronde in elkanders gezelschap door de baan moesten. Voor Woods betekende dit een gezellige ronde met een aardige collega en voor Derksen een uitgekomen droom. ‘Een absoluut hoogtepunt’, vond Oranjes over achttien holes met ’s werelds beste golfer. ‘Door goed te spelen in Dubai heb ik verdiend om een dag met hem door te brengen. Het was fijn dat het in Dubai gebeurde, toch wel een beetje mijn baan. Het publiek kende mij daar nog als oud-winnaar en begon daarom niet meteen te lopen nadat Tiger zijn bal had gespeeld.’

Derksen is euforisch als hij terugkijkt op zijn optreden aan de zijde van de superstar. Lyrisch: ‘We hebben onderweg veel gepraat. Dubai betekende geen major voor hem, dus was hij minder gefocust dan in een major. Bovendien had ik geluk dat Miguel Angel Jiménez de derde speler in onze groep was. Tiger had de eerste twee ronden al samen met de Spanjaard gespeeld, dus die twee hadden elkaar niet veel meer te vertellen. Wij liepen zo’n beetje de achttien holes samen naar onze bal. Het was heel gezellig en achteraf kan ik wel zeggen dat ik hem rangschik in mijn top-20 van aardigste golfers ter wereld.’

Geen overwinning wel een rondje golf om te koesteren. Maarten Lafeber kende een minder jaar, met de 4de plaats in het BMW International Open te München als positieve uitschieter. Een hardnekkige knieblessure hinderde de eminente ‘ballstriker’ danig. Met € 285.588 behield hij als 92ste op de ranking gemakkelijk zijn tourkaart voor 2008. Lafebers hoogtepunt lag het afgelopen seizoen buiten de golfcourse. Zijn vriendin Kim schonk hem een zoon: Guus.

Joost Luiten deed het niet met ereplaatsen, hij behaalde overwinningen, twee stuks. Maar dan wel op de Challenge Tour van Europa. De 21-jarige Bleiswijker liet geen gelegenheid onbenut om in zijn eerste profjaar ‘Sturm und Drang’ op de weg naar de top te stuwen. Na een paar tweede plaatsen in het satellietcircuit van de EPD Tour nutte hij een 10de positie bij een wildcard in Kenia uit om de Challenge Tour te blijven. De eerste zege kwam na een 3de stelling in Italië. En hoe! Slotronde 64 in Toulouse in het AGF Allianz Open. Hij was daarmee definitief lid van de Challenge Tour. Een paar weken later sloeg Luiten andermaal toe. Wéér een zege, nu met een recordslot in 61 slagen bij de Vodafone Challenge in Duitsland. De Europese Tour kwam zo binnen handbereik. Hij zou zijn kaart, middels de 6de plaats in het jaarklassement dank ook fluitend halen. Op de wereldranglijst vloog Luiten zijn landgenoten voorbij, maar dan kon ook omdat hij geen punten te verdedigen had. Derksen en Lafeber wel.

Het scheelde niets of Luiten was in het KLM Open al Europese Tourspeler geworden. Het brutaaltje uit de Zuid-Hollandse plantenkwekerij veroverde de harten van het Nederlandse golfwereldje met de tweede plaats. Hij zou zelfs hebben getriomfeerd als toernooidirectie en referee niet zo coulant waren geweest voor de Engelse winnaar Ross Fisher die onderweg een bramenstruik had beetgepakt, wellicht om zijn balpositie in de rough te verbeteren. Het plantje was niet dood en leefde nog. Fisher bleek fout te zijn geweest maar kwam met de schrik vrij. Luiten vond het best. Hij verdiende € 177.700 in Zandvoort, deed daar een week later in Schotland nog wat bovenop maar zijn eindtotaal op de Europese Tour van € 198.148 in vier toernooien was ‘maar’ goed voor de 126ste plaats op de eindrangschikking. Negen plaatsen te laag voor een betere tourkaart voor 2008. Op de Challenge Tour verdiende Luiten nog eens € 99.402. Niet slecht voor een beginner die wisselende vorm demonstreerde. In The Dutch Futures stelde hij teleur. Wel haalde hij met akelige precisie met een drive een vogel uit de lucht boven Houtrak. Zorgde hij weer voor groot nieuws.

Wil Besseling, eind 2006 in Zuid-Afrika met Luiten en Tim Sluiter, wereldkampioen bij de amateurs (bovendien ook individueel de beste van de wereld), promoveerde eveneens. Van EPD- naar Challenge Tour. Mede door een zege in de Real de Faula Classic eindigde de Noord-Hollander als vijfde op de Order of Merit van het satellietcircuit en verdiende hij een kaart voor een hogere divisie. Zijn opmars gaat blijkbaar geleidelijker dan bij de zegedriftige Luiten.

Beste Nederlander op de EPD Tour – waar Niels Kraaij en Ruben Wechgelaer eveneens tot de winnaarkringen behoorden - was trouwens een andere debutant: Taco Remkes, een 22-jarige Amsterdammer. Met het doel – promoveren – strak voor ogen concentreerde hij zich op alle toernooien van de tweede divisie en kwam bovendrijven, onder meer door twee overwinningen (Poolse Open en Augsburg Classic). Alleen de Duitse routinier Tino Schuster verdiende, door vijf zeges, iets meer euro’s dan Remkes die ook maar één jaar op de Challenge Tour hoopt door te brengen.

Inder van Weerelt speelt al enkele jaren op de Challenge Tour. Speler 001 van Golfteam Holland leek daar vast te roesten. De apotheose van het seizoen was echter veelbelovend. De speler uit Zeist kwam op de 43ste plaats uit met € 33.944 en boekte toch sterke vooruitgang, hoewel hij nimmer in positie om te winnen verkeerde.

Het topgolf der vrouwen bleef achter bij de mannen. Haar jaar van de waarheid verliep voor Nienke Nijenhuis zo teleurstellend dat zij er voor het einde van het seizoen de brui aan gaf. De vriendin van Taco Remkes gaat in Uithoorn een eigen managementbureau voor sporters opzetten. Nederland leek daarmee te worden verstoken van een deelneemster op de Ladies European Tour. Maar zie, ineens straalde een nieuwe ster. De 25-jarige Marjet van der Graaff uit Rijswijk sloeg zich met verve door de gruwel van de Qualifying School en debuteert in 2008 als professional. Van der Graaff won in haar laatste amateursjaar genoeg grote toernooien om een behoorlijke kans te maken.

Geschreven voor Golf Etc.


Klik hier voor het nieuwsarchief