04-09-2007
 Twee keer Wilhelmus in Beieren
Twee keer galmde het Wilhelmus over de roeivijver van Beieren. Twee keer klonk het volkslied voor gouden roeiers van Oranje bij de WK. Marit van Eupen stapte in haar eigen legende door voor de derde keer op rij de wereldtitel in de lichte skiff te veroveren. De tonen waren amper weggestorven of de lichte acht daverde als eerste door de finish. Een verrassing van jewelste. Tussen de twee gouden races door pakte Jaap Schouten in de lichte skiff brons. 'Dit maakt het kwalificatieleed weer een beetje goed', sprak KNRB-preses Jan Karel Mak glunderend. Aan de derde wereldtitel van Marit van Eupen was getwijfeld. Misschien ook wel door haarzelf, hoewel zij dit niet hardop zei. In het begin van het WK-toernooi had zij twee keer klop gekregen van de Amerikaanse Jennifer Goldsack. Voor het eerst in een 'eeuwigheid' moest Van Eupen weer een herkansing varen in de eenzitsboot. Ze liet zich niet gek maken door de nederlaag in de voorwedstrijd en al helemaal door de tweede plaats in de halve finale. Voor de eindstrijd besloot zij met partner/coach Josy Verdonkschot volledig uit te gaan van eigen kracht. De middelste kilometer hard gaan. De wedstrijd ging volgens plan. Na 500 meter schoof zij haar boot langs de 25-jarige Amerikaanse en drukte ze door naar een voorsprong die op de bubbeltjes van zowat twee seconden: 7.38,02 tegen 7.39,59. De Canadese Melanie Kok werd derde in 7.45,24. De 37-jarige skiffeuse maakte zichzelf uniek in de Nederlandse roeihistorie. Zij: 'Historie is voor de statistiek. Als actieve topsporter ga je van race naar race. Dit was er eentje om te winnen. Leuk als het ook gebeurt. Een goede race. Dit was mijn doel. De tegenstand was goed, dan heb je geen garanties. Uitgegaan van mijn eigen kracht, heb ik het koelbloedig afgemaakt. Het was relatief gemakkelijk. Zo'n toernooi heeft voordelen. Je kunt aftasten wat de aanpak moet. Verschillende strategieën bedacht en in elk geval besloten niet te doen wat me niet ligt.' Misselijk van de zenuwen verknalde Jaap Schouten foto) de eerste 500 meter van zijn finale. Hij blokkeerde. De 22-jarige student fiscaal recht kwam op de vijfde plaats terecht. De titel kon hij verder vergeten, die ging naar de Nieuw-Zeelandse favoriet Duncan Grant. Toen hij zich had herpakt knokte de roeier van Njord zich naar de vierde plaats. Hij wilde echter een medaille. Minimaal brons in zijn eerste seizoen als skiffeur. Zijn sprint wilde hij uitstellen, maar dat deed hij toch maar niet. 'Jezus Jaap', praatte hij op zichzelf in, 'dit is wel een WK! Nu of nooit. Gelukkig schoof ik nog langs de Duitser Jonathan Koch.' Schouten had het wel eng gevonden. 'Alleen in zo'n boot, dat is hard core.' Hij maakte coach Lily Meeuwisse zielsgelukkig. 'Super hè, zo'n ventje. Hij moest een halve lengte goedmaken en hij deed het.' Tot haar bronzen roeier zei Meeuwisse: 'Ach jongen, wat maak jij mij trots.' Schouten had nog iets om trots op de te zijn. Met zijn tijd van 6.58,81 dook hij voor het eerst onder de zeven minuten. Schouten veerde op in de wachtkamer voor de huldiging op om buiten de glorieuze laatste meters van de lichte acht te aanschouwen. Vorig jaar zat hij in Eton in de licht acht die zesde eindigde. De nieuw geformeerde acht was in de plaatsingswedstrijd maar derde geworden. Coach Ross McGowan die samenwerkte met bondscoach Susannah Chayes, vond dat de lichte acht wereldkampioen kon worden, als er agressiever zou worden geroeid. De ploeg, met slechts drie man uit de acht die in Luzern bij de World Cup brons had gewonnen, roeide agressief, ging na 500 meter titelverdediger Italië voorbij en bouwde aan een voorsprong van een volle bootlengte. Juichend gingen Tom van den Broek, Pieter Bottema, Wolter Blankert, Dennis Beemsterboer, Maarten Tromp, Arnoud Greidanus, Alwin Snijders, Marshall Godschalk en stuurman Pieter Wiersum door de finish. Coach McGowan stond te shaken van de spanning en had tranen in de ogen. 'Mooi dat we de Duitsers hier verslaan', zei Wolter Blankert. Voor Dennis Beemsterboer waren de zorgen voorbij. Direct na de bronzen race in Luzern was bekend dat de licht acht zou worden ontmanteld en opnieuw samengesteld met roeiers uit selectie voor de lichte vier-zonder. Beemsterboer en anderen verkeerden een tijdje in onzekerheid. Liefst waren ze in de Luzern-formatie naar de WK gegaan. Een dolgelukkige Beemsterboer in München: 'Je hoorde via, via roddels over belachelijke plannen. Toen ik ben uitgenodigd om te gaan seatracen voor de nieuwe acht heb ik dat gedaan en ben ik in de nieuwe ploeg gekomen. Tussen de roeiers waren totaal geen strubbelingen. Allemaal fijne jongens. Nu hebben we goud.' Geschreven voor NLRoei.nl |
 |
 |
|
Nieuws |
