22-11-2015
Een passie voor de roeisport zonder zelf te kunnen roeien. Roei-journalistiek was een kwart eeuw intensief onderdeel van ons werkzame leven. De liefde startte bij toeval. Zij bloeide 25 jaar. De genegenheid finishte met een schok bij het opheffen van ROEIEN, het bijna 75-jarige magazine van de KNRB.
Met het vijfde boek over de roeisport, getiteld Helden op het Water, onder de arm viel deze pensionaris met bloedend hart in het zwarte gat. Geen werk meer in roeien en geen alternatief van zelf de riemen hanteren in een boot.
Het hart klopt overigens nog steeds warm voor het roeien. In het zwarte gat zijn, gelukkig maar, nog heel wat andere dingen te doen, zo blijkt. Er is meer in het leven en niets is voor de eeuwigheid. Roeien zal de mensheid door de komende eeuwen heen zeker blijven doen. Maar of het voor altijd bij de Olympische Spelen zal zijn? Zelfs deze oudste olympische sport loopt gevaar van het olympisch toneel te verdwijnen. Her en der verschijnen nieuwe sporten die aandringen op deelname. Het IOC staat open voor vernieuwing en modernisering. De nieuwe president Thomas Bach heeft dit meermaals luidkeels verkondigd. Waar nieuwe komen, zullen oude moeten verdwijnen, want aan het maximum van 10.000 deelnemende topsporters zal niet worden getornd.
Toen drie of vier Olympiades geleden roeien, met zijn 550 atleten, al ter discussie stond, haastte de FISA met het werven van nieuwe landen. Secretaris-generaal Matt Smith deed voortreffelijk ontwikkelingswerk. Het aantal aangesloten landen bij de FISA is nu indrukwekkend. De roeisport is tegenwoordig over vijf werelddelen verspreid. Daarom is het zo jammer dat nog steeds een handvol grote landen – elke roeier weet wel welke dat zijn – het overgrote deel van 42 medailles kaapt bij de olympische regatta's. Voor andere landen, waaronder Nederland, zijn de restanten.
In Londen 2012 wonnen vijf landen 22 van de 42 medailles. Achttien landen haalden het erepodium, waarvan zes voor alleen brons, waaronder Nederland. Bij de laatste WK in Aiguebelette met 26 nummers veroverden zes landen 51 van de 78 medailles. Conclusie: te grote overmacht. Dit kan roeien olympisch duur komen te staan.
Het Nederlandse toproeien ging uit Frankrijk weg met drie bronzen. Conclusie: kleine roei-natie. De WK van '13 waren top, de WK '14 op de Bosbaan flop en de WK '15 flut met een paar lichtpuntjes. Op weg naar de O.S. van Rio zijn er – traditioneel bij ons – strubbelingen. Minder geld beschikbaar, boze coaches en andersdenkende begeleiders, rebellen m/v. Voor Nederland gold altijd: het olympisch jaar is altijd het beste. Er is daarom hoop voor Rio. Er is namelijk altijd hoop.
Column voor het magazine Roei!, december 2015
