Columns

26-02-2015


Een speldenprik. Meer niet. De auteur van het bekroonde boek 'Bunker Blues' beschreef in 2012 de positie van Nederland als een stip op de wereldkaart. Ons topgolf stelde in vergelijking met de wereld hoegenaamd niets voor. Weliswaar stond er toen een vijftal triomfen op de Europese Tour in de boeken door Rolf Muntz, Robert-Jan Derksen, Maarten Lafeber en Joost Luiten. De laatste was ook een van de matadors die verrasten met het WK amateurs. En bij de dames haalde Christel Boeljon zo veel prijzen op dat zij de Solheim Cup haalde, en met het team van Europa won.

De prestaties in de 21ste eeuw waren gelukkig al zveel beter dan de honderd jaar van de 20ste dat op een mooie toekomst mocht worden gehoopt. Spelers in de top-20 van Europa bezitten en/of de top-50 van de wereldranglijst. Dat is namelijk de hemel. Daar tel je mee als speler n als golfland. Christel Boeljon rook al aan de elite bij de vrouwen vr zij een hopelijk tijdelijke terugval meemaakte.

Nu is het Joost Luiten gelukt! Bij het einde van 2013 staat de 27-jarige tuinderszoon bij de beste 50 golfers van de wereld. Bescheiden weliswaar op de 49ste plaats, maar hij heeft zich toch maar gekwalificeerd voor The Masters. Op de schilderachtige topbaan Augusta National in Georgia zal hij strijden om het Groene Colbert tussen 10 en 13 april 2014. De persoonlijke uitnodiging zal binnenkort op zijn deurmat vallen.

Eindelijk.

The Open Championship (Britse Open) mag dan de belangrijkste van de vier majors zijn, de US Open en PGA Championship grootser en groter, The Masters is in golf het einde. Het absolute einde. Te hopen is dat het voor onze Golfer van het Jaar 2013 het begin van iets groots mag zijn. Zijn deelname zal ons sowieso nog steviger avonden en nachten aan de buis kluisteren.

Joost een beetje kennende zal hij het, daar anders doen dan Rolf Muntz en Reinier Saxton die het dank zij hun titel British Amateur Champion respectievelijk in 1991 en 2009 fantastisch vonden mee te doen. Zij liepen te genieten van alle prachtigs maar misten de cut. Dit was hen niet kwalijk ten nemen, zij waren toen immers maar amateurs. Luiten zal het straks professioneel aanpakken en The Masters gaan spelen met de intentie voor de overwinning te gaan. Hij moet wel alles en iedereen meenemen; coaches, trainers en familie om er honderd procent uit te halen wat hij in zich heeft. Een aanlooptoernooi spelen in de USA (of twee), tot en met de laatste bal in een cocon leven en op zijn allerbest putten op die aalgladde greens van Augusta National. Bepaald geen kattenpis.

Wanneer hij daar de revanche-gedachte bij vasthoudt van die mega-ongerechtigheid in zijn eigen land dit najaar, gaat hij daar op Augusta National een geweldige uitslag neerzetten. Rechtuit gezegd is het een grof schandaal dat Joost Luiten niet eens werd genomineerd voor de titel 'Sportman van het Jaar 2013' in Nederland. Hij is 12de van Europa, 49ste van de wereld in een sport waar honderden topgolfers (uit de hele wereld) bijna allemaal even geweldig goed zijn. Winnaar van twee toernooien op de Europese Tour, waarbij het KLM Open! Nooit eerder vertoond door een Nederlander.

Met respect voor Epke Zonderland, geweldige persoonlijkheid en fantastische turner, maar wat hij kan, kunnen er maar een stuk of tien in de wereld. Dan Sven Kramer, meervoudig gelauwerd, maar wel in een sport die alleen in Nederland een serieuze topsport is. Alle buitenlanden, inclusief Rusland, rommelen maar wat in de marge.
De derde genomineerde was Arjen Robben, geweldige voetballer en wat hij kan, daar zijn er nog heel veel van in de grote voetbalsport en toch is hij in staat uit te blinken. Robben werd terecht genomineerd maar was volstrekt kansloos om tot 'Sportman van het Jaar' te worden uitgeroepen. Zoals Luiten kansloos was ook zelfs maar te worden genomineerd. Een grof schandaal.

Regio Golf

«« Terug naar column overzicht