Columns

16-11-2012


De erelijst van de 109-jarige Tour de France gaat immense hiaten vertonen nu Lance Armstrong is veroordeeld voor doping, aanzetten tot doping en handel in dopingmiddelen. De Amerikaanse perfectionist op twee wielen won de grootste wielerwedstrijd van het jaar vanaf 1999 zeven keer op rij. Na het vernietigende Usada-rapport kwamen in de wielersport bekentenissen over doping als herfstbladeren uit de bomen vallen. 'Onze' Raboploeg besloot met de professionele wielersport te kappen, want ook deze eik droeg rotte dopingplekken. Door alles wat intussen naar buiten is gekomen, kan de hele erelijst van de Tour de France (en andere klassiekers) worden uitgegumd. Iedere wielrenner die op het hoogste niveau heeft gekoerst, is wel met doping geconfronteerd of heeft er tegenaan geschurkt. Wie zich niet bij de gebruikers van prestatiebevorderende middelen schaarde, heeft de Tour ook nooit gewonnen. Wielrennen en doping zo is eens te meer gebleken zijn aan elkaar verbonden als een hole en een green.

In de herfst vallen de bladeren. Bij ons in Nederland en overzee in Amerika. Golf heeft er ook mee te kampen. Zelfs n klein blaadje van een grote boom kan een gigantische invloed op een wedstrijd uitoefenen. De 22-jarige Amerikaanse neo-professional golfer Blayne Barker weet er alles van. Hij heeft slapeloze nachten gehad van zijn actie in een bunker op de dertiende hole van Callaway Gardens in Pine Mountain, Georgia. Barker speelde daar de tweede ronde van de US PGA Tour Qualifying School, Fase I. Hij maakte een swing boven het zand en raakte een aldaar neergedwarreld boomblad. Hoewel hij het niet zag bewegen en zijn caddie/broer ook niet, besloot hij na de slag zichzelf n strafslag toe te kennen. Hij meldde dit ook zijn competitors. Barker tekende na afloop van de ronde voor een score + n strafslag op hole 13. Toen hij 's avonds het voorval besprak met collega, een oud-studiegenoot, vernam hij dat de straf voor zijn overtreding in de bunker tw strafslagen is.

De volgende twee dagen speelde Blayne Barker Fase I van de Q-School af en plaatste hij zich met vijf slagen marge overtuigend voor Fase II. Alle spelers tot en met de 18de plaats gingen door. Maarten Lafeber en Robert-Jan Derksen en nog vier anderen eindigden ex aequo op de 19de plaats en waren uitgeschakeld van verdere deelname.

Blayne Barker kreeg wroeging. Zijn geweten begon te knagen. Zes dagen na zijn fout besloot hij de PGA Tour in te lichten. Met zijn bekentenis diskwalificeerde zichzelf wegens het tekenen voor een onjuiste score. Hij sneed daarmee zijn eigen weg af voor een plaats op de PGA Tour. Ik heb een goed gevoel bij dit besluit, zei hij, ik heb het enig juiste gedaan.

Hier klopte de jongeman zich wel wat al te uitbundig op de borst. In zijn commentaar geen woord over hoe hij zes anderen, onder wie Lafeber en Derksen, heeft gedupeerd door zo laat zijn bekentenis te doen. Had hij het eerder gedaan, dan hadden de beide Nederlanders Fase II kunnen spelen en mogelijk de Finale van Q-School bereiken. Toen zij meer dan een week na dato van de PGA Tour bericht kregen dat ze toch waren geslaagd in Fase I, waren zij beiden alweer teruggekeerd naar Nederland, richtten zij zich op een ander programma en hadden ze 'Amerika' uit hun hoofd gezet.
Wat het aanraken van n herfstblad in een zandkuil al niet voor grote gevolgen kan hebben. Barker en zijn blaadje hebben misschien wel een Amerikaanse kaart van de Nederlanders geblokkeerd. Maar dat zullen we nooit te weten komen. Anders dan de doping in de wielrennerij.

«« Terug naar column overzicht