Columns

03-08-2011


In 2008 vertelde Darren Clarke tijdens de Pro-Am van de KLM Open op de Kennemer G&CC over de viering van zijn veertigste verjaardag. Ik heb meer pinten Guiness gedronken dan ik jaren oud ben geworden.

De Noord-Ierse gigant wekte die ochtend niet de indruk met een reuzenkater te kampen. Tijdens het lang voortslepende oefenrondje rookte hij tijdens 17 wachtpauzes een sigaret, belde hij mobiel met zijn twee zonen Tyrone (8) en Conor (6) die niet lang voordien hun moeder Heather hadden verloren, interesseerde hij zich voor wel en wee van zijn medespelers voor n dag en ging hij na een paar (netto) birdies van de amateurs zijn uiterste best doen bij te dragen aan een eventuele overwinning. De onderweg aangeboden Hollandse sigaar besloot hij te bewaren tot een volgende speciale gelegenheid.

Darren droeg met een aantal 'wereldputts' voor birdie inderdaad bij tot de overwinning in de Pro-Am. Wanneer de bal weer eens in de hole viel, klonk een luid 'yeaaaah' uit zijn keel. Het trio amateurs raakte in euforie en wenste hem bijzonder veel succes in de echte KLM Open met de mededeling: You can win this thing. Een weekend later stond de KLM Open op zijn naam en ging de brand in zijn Hollandse sigaar.

Darren Clarke is professional sinds 1990. Hij won eerst wat kleinere toernooien en daarna dertien stuks op de Europese Tour en nog vier elders in de wereld. Een van de dertien is het Accenture World Matchplay 2000. In de finale over 36 holes versloeg hij ene Tiger Woods die toen het beste seizoen uit zijn loopbaan speelde. Sommige weken was hij in staat boven de beste ter wereld uit te stijgen. Een overwinning in een van de vier majors bleef echter uit.

Tot de derde week van juli 2011.

De triomf van de 43-jarige Ulsterman is een van de mooiste sportprestaties van deze (elf jaar oude) eeuw. Natuurlijk omdat hij een aardige man is met aandacht voor de 'gewone' medemens en simpele amateurs. Maar nog meer, omdat hij bewees dat voor het winnen van het oudste en belangrijkste golftoernooi ter wereld niet per se een tot het laatste spiervezeltje afgetraind lichaam noodzakelijk is. Kroeg in plaats van sportschool. Geen sportdrank maar biertje, sigaretje of sigaartje erbij.

Het was vier dagen takkenweer op de links van Royal St. Georges in Sanwich, Kent. Wind met stormkracht, veel gemene regenbuien. Niks nieuws voor Clarke. Hij maakte die omstandigheden zo vaak mee op de kale links van Royal Portrush, aan de Ierse Zee waar de wind altijd vrij spel heeft en buien af en aan komen vliegen. Hij wilde soms van jack, kroop een enkele keer onder een paraplu, had voortdurend de lach op zijn gelaat en hield zijn bal op de baan. Geen seconde verloor de controle over zijn lichaam, hij hield de focus zelfs toen ene Phil Mickelson in de laatste omloop door een eagle gelijk met hem kwam aan de kop van het klassement. Hij maakte, na een sigaretje op de tee, gewoon ook een eagle en stond de leiding niet meer af. Eindelijk een major. Als het van mijn verloofde Alison mag, gaan we dit vieren met heel vat Guiness.

Thanks Darren. Wij schenken ook nog eens in en weten nu weer dat we zonder fitness-gedoe toch nog een lekker balletje kunnen slaan.

Regio Golf, eind juli 2011
Foto: Darren Clarke (l) met schrijver van deze column

«« Terug naar column overzicht