Columns

13-10-2008


Jan Kees van der Velden wiens passie het is op televisie golf - met regelmatig uithaaltjes - van commentaar te vooooooorzien, slipte met zijn tong tijdens de slotreportage van de FedExCup in Atlanta. Met de wereldsterren Sergio Garcia, Camilo Villegas en Anthony Kim in beeld, uitte hij zijn twijfels over Joost Luiten. De hoofdredacteur van Golfers Magazine en Golfjournaal wist het zo net nog niet of de Bleiswijker zijn tourkaart nog wel zou redden.

Een verbijsterend statement van de man die enorm pro golf is. Die collega-journalisten niet zo lang geleden verweten heeft dat zij zijn favoriet (Maarten Lafeber) te vroeg hadden afgeschreven. Wat een vergissing was, want niemand uit de journalistiek heeft dat gedaan. Eveneens een slip van de tong.

Golf is net wielrennen. Niet zo veel doping maar wel veel wedstrijden, dus veel kansen. Er is daardoor altijd hoop. Binnen een week kan alles anders worden. Wekenlang nergens zijn, plotseling weer aan de top. Jan Kees van der Velden raakte onlangs euforisch toen Lafeber zich in de kopgroep meldde van een der vele opens en laakte toen de niet plaatsgevonden afschrijving door collegas.

Joost Luiten was sinds april geblesseerd aan een van zijn polsen. De revalidatie vergde (te) vele maanden. Joooooost raakte het wedstrijdritme volledig kwijt, en toen hij zich weer op de tee mocht melden van de therapeuten miste hij drie keer op rij de cut.

Is dat een reden om twijfels te hebben over hem? Over de topamateur die Nederland, twee jaar geleden, aan de eerste en enige wereldtitel hield door onder hoogspanning op de laatste vijf holes zes onder par te spelen? Stuff that only legends do, zeiden niet de minste Amerikaanse ooggetuigen. Dezelfde Luiten won in zijn eerste profseizoen twee toernooien op de Challenge Tour, eindigde als tweede in het KLM Open en bereikte de top-100 van de wereldranglijst. Dan heb je wat in je mars dat niet zomaar voorgoed verdwijnt.

In de professionele topsport is het tweede jaar altijd het moeilijkste. Als daar ook nog eens een blessure bijkomt, maakt dat het seizoen extra moeilijk. Minder kansen, maar evengoed altijd hoop. Het seizoen is nog niet afgelopen voor Luiten. Volgend seizoen speelt hij gewoon op de Europese Tour. Sterker, dan zal hij ook weer een mededinger voor de grote prijzen zijn.

Daar is geen twijfel over mogelijk. Waarom niet? Omdat Joost Luiten niet alleen een buitengewoon begaafd golfer is, maar ook een karakterjongen. Een vechtjas die weigert zich over te geven. Die doorgaat tot het gaatje en de laatste snik.

Op karakter spelen. Dat kunnen er meer in Nederland. Wil Besseling (op de foto met zijn caddie Jascha de Goede) die gaat promoveren naar de Europese Tour ondanks dat hij verschillende keren op de laatste holes en in een play-off naast een tweede en derde overwinning greep. Hij raakte nooit ontmoedigd. En wat te denken van Taco Remkes? De vriend van Nienke Nijenhuis kwam van twee zwaar gedoteerde toernooien in Azi terug zonder n cent. Beide keren de cut gemist op n slag. Bij terugkeer in Nederland rechtte Remkes zijn rug, smeerde zijn swing op zijn eigen club en veroverde luid bejubeld de titel in The Dutch Futures. Van down naar up, het kan heel snel gaan en de weg is helemaal niet zo lang als het lijkt.

Geschreven voor Regio Golf Kant

P.S. Tiger Woods heeft laten weten dat de chirurgen die zijn knie opereerden menen dat hij pas in 2010 weer helemaal fit zal zijn. Moeten we twijfels hebben of hij ooit terugkomt aan de top? Welnee. Tigeueueueur wist zelfs met een kapotte knie nog het US Open te winnen.


«« Terug naar column overzicht