Columns

13-06-2008


Voor het winnen van een groot internationaal Open in golf moet een speler, casu quo speelster, talent bezitten, klasse etaleren n mazzel hebben. Zonder geluk vaart niemand wel, en dat gezegde doet zelfs meer dan eens opgeld voor s werelds Superman, de heer T. Woods.

Europas beste golfspeelster heet Gwladys Nocera. De 33-jarige Franaise triomfeerde op de paradijselijk mooie Eindhovensche GC voor de tweede achtereenvolgende keer in ons Ladies Open. Na de KLM nu met ABN Amro op de cheque van 37.500. Dik verdiend na drie rondjes onder par: 67, 65, 71.

Nocera paarde haar talent aan klasse om na tweederde toernooi ruimschoots aan de leiding te gaan en vond zij op de laatste dag een pak geluk om de titel te prolongeren. De Britse rookie Melissa Reid had het nakijken, ondanks een trio 68ers. Het haar toegevallen fortuin hielp Nocera over een plots mindere dag heen, met ogenschijnlijk verwoestende afzwaaiers, naar de bevrijdende laatste putt.

Wat gebeurde er zoal? Op hole 9, de gemakkelijkste par-5, sloeg zij haar bal ver naast de green. Een drama leek zich af te tekenen in het struikgewas waar vandaan het redden van de par moeilijk leek. De bal belandde echter niet in de struiken, maar ketste via een toeschouwer op de green. Daar kreeg de leidster in het klassement, die inmiddels was bijgehaald door Reid, nota bene een eagle-putt. Zij haalde er een birdie uit, bleef zij aan zij met Reid en maakte op de laatste hole koelbloedig de winnende birdie van vijf meter afstand. Klasse! Na het gevonden geluk kwamen in het zicht van de trofee talent en klasse weer boven.

Voor een zegetocht over de toernooivelden in golf is absoluut meer nodig dan het balletje een eind weg slaan en een putt binnenschuiven. Druk verdragen is eveneens een factor. In eigen land zelfs meer dan in den vreemde. Gwladys Nocera, die zeven keer de hoofdprijs veroverde op de Ladies European Tour, won nooit in haar eigen Frankrijk. Druk te groot. Te veel stress.

Marjet van der Graaff speelde op de Eindhovensche voor de eerste keer om geld in eigen land. De Rijswijkse eerstejaars professional had het er maar moeilijk mee. Zij haalde precies op het getal (146 = +2) de cut en eindigde met 218 (+2) op de gedeelde 50ste plaats. Dit was veertig plaatsen lager dan amateur Christel Boeljon die na de 11de plaats in 2007 als 10de dit jaar haar talent en klasse toonde en een belofte lijkt om in de toekomst als professional misschien het geluk te vinden.

Voor Nederlands enige troef op de LET dit jaar was de schitterende Eindhovensche letterlijk een takkenbaan. Wanneer zij haar bal in rechte lijn hield, sloeg zij haar competitors er ver uit. Helaas had zij in zonovergoten Valkenswaard haar afslagen niet steeds onder controle en kwam zij meer dan eens in de bossen te liggen. Uit moeilijke posities raakte zij, zoals op die gemakkelijke negende op dag n, tot twee keer toe een tak en zag daarna zelfs de bogey-putt er niet in gaan. Marjet van der Graaff bezit onmiskenbaar talent. Op de Eindhovensche etaleerde ze, onder de moeilijke omstandigheden, nog net iets te weinig klasse om ook het onontbeerlijke geluk af te dwingen.

Geschreven voor Golfprofessionals in Nederland

«« Terug naar column overzicht